Jarig en Sri Lanka: Februari

9 februari hebben we Sjoerds verjaardag gevierd met een verrassingsfeestje bij de meiden. Met slingers, ballonen, taart, cadeautjes en lekker eten. Jasmijn danste met de meiden een Indiase dans, terwijl Sjoerd op zijn stoel zat te blozen en met volle teugen genoot. Fabian speelde twee prachtige gitaarnummers, de meiden smulde ervan. Sjoerd werd geëerd met het traditionele kleed en ketting en bergen knuffels, liefde en aandacht. Een van zijn cadeautjes was een traditionele rok, ook wel ‘Doti’ genaamd, waarmee hij nog steeds aan het worstelen is om hem niet telkens op de knieën te laten zakken. Zelfs moest Sjoerd ook een dansje wagen, samen met Fabian en Jasmijn, maar hij werd al snel bijgestaan door de hele meute toeschouwers. Het werd een superfeest. Een avond om nog lang vol bewondering aan terug te denken.

De avond erna zijn we naar Sri Lanka vertrokken om ons visum te verlengen. Waar we chaos, vijandigheid, verdriet en gevaar hadden verwacht kwamen we terecht in een ware oase van rust en natuurschoon, die behalve in de hoofdstad Colombo over het hele eiland voelbaar was.
Het noorden, waar de gevechten tussen de Tamil tijgers en de Singhalese overheid plaatsvinden, is hermetisch afgesloten. Dit deel van het land lijkt door de rest van Sri Lankaanse bevolking totaal genegeerd te worden. Het was gemakkelijker om in India te volgen wat zich daar afspeelde dan in Sri Lanka zelf. Het is verbazingwekkend om te zien hoe de berichtgevingen verschillen tussen Chennai en Sri Lanka. De Tamil minderheid in Sri Lanka komt oorspronkelijk uit de provincie waarin ook Chennai zich bevindt; Tamil Nadu, de provincie van de Tamils in India. In Chennai lezen wij dagelijks in de krant over de gruweldaden die de Singhalese overheid pleegt, in Sri Lanka zijn de Tamil tijgers de verschrikking.
Veel van de Sri Lankanen (Singhalese) die wij ontmoet hebben reageerde lichtelijk verveeld als wij over het conflict begonnen. Meestal kregen we te horen dat het binnen zes maanden wel over zou zijn, de manier waarop wilde men meestal niet op in gaan. Ze lijken zich volledig te distantiëren van het conflict en de Tamils. Ze kennen misschien wel een paar Tamils of weten ze te wonen, deze doen echter geen kwaad leggen ze ons uit, want het zijn geen terroristen die bevinden zich alleen in het noorden en oosten. En soms verplaatsen ze zich zuidelijk om een aanslag te plegen.
Liever wordt er gesproken over de ander verschrikking die Sri Lanka overkomen is: de tsunami. Veel onvoorstelbare verhalen gehoord en huiveringwekkend veel ruines en graven langs de kust gezien.
Des te merkwaardiger dat het land ons op vele plaatsen geen andere mogelijkheid heeft geboden dan genieten. Daar hebben we dan ook vaak maar aan toe gegeven. Geslapen in lieflijke hostels bij leuke families, waar we gewekt werden door apengetrippel om de dagen vroeg te beginnen. Boottochtjes met een bevriende visser, krokodillen, olifanten en ander wonderbaarlijk wild opzoeken in het natuurpark Yala, veel snorkelen, een beetje surfen, lekker eten (geen rijst!), zelfs wijn gevonden!!, twee dagen fietsend de kust verkend, ’s nachts kroop er een zeeschildpad het strand op om eieren te leggen, geen sjaals en lange broeken, zwemmen in bikini, schone straten, verkeersregels! en een strandfeest.
Een zeldzaam bijzondere wereld. Tien dagen was veel te kort, maar lang genoeg om blij te zijn om weer thuis te komen in Chennai.



Bericht aan onze ouders op 14 februari:
Ten eerste excuses voor dit late bericht....weinig werkend internet, steeds uitvallend....telefoon verloren....en ander ongein...Toch genieten wij hier driedubbel dwars.... en is dit in tegenstelling tot wat andere zeggen...heel anders dan in India. Meer opgeruimd, minder
choas, meer ontwikkeld, meer welvaart, meer rust, eilandsfeer.....en dit alles weer ondanks de militair om de honderd meter in Colombo, wat een vertoning, overal promotie posters voor de oorlog....die zich gelukkig in het noordelijke deel van dit kleine landje afspeelt(wij zitten nu aan de toeristische zuidkust). Wij gaan hier snel meer verslag van doen. Morgen lekker onafhankelijk op de fiets, wat een opluchting, wat een bekendheid... …..Veel liefs uit dit heerlijke land, Jasmijn en Sjoerd

Bericht aan onze ouders een aantal dagen later, 20 februari:
Ondanks het contact met krokodillen, zon, herten, soldaten, wilde zwijnen, wilde buffels, olifanten, watervogels, zon, arenden, jakhalzen, ijsvogels, zon, bijeneters, zeeschildpadden, zon, vleermuizen/vliegende honden, leguanen, politieke protesten, soldaten die strandfeestjes verpesten, elanden(!zomervakantie?), leuke locals, zon, vervelende locals, fietstochtjes, zon, surfervaringen, boottochtjes, lekker eten en hapjes, zon, zee en strand, gaat het nog steeds goed. Kussen